Wednesday, July 4, 2012

ఒక్కోసారి..

ఆకు కూడా అలికిడి లేనితనంతో
అల్లాడుతూ...

నీటి పాయ అలా గడ్డకట్టినతనంతో
ఉరకలేక పోతూ...

గాలి అలా స్తంభించిన వేదనతో
ఉగ్గబట్టుతూ...

వెన్నెలంతా మబ్బుపట్టినతనంతో
చీకటిని రాలుస్తూ...

ఇంత ఉక్కపోతను భరిస్తూ దేహం
ఆత్మను దహిస్తూ సేదదీరుతోంది...

11 comments:

  1. ఇంత ఉక్కపోతను భరిస్తూ దేహం
    ఆత్మను దహిస్తూ సేదదీరుతోంది...
    entha manchi vaakyaalo,
    chakkani kavitha.
    keep writing sir.

    ReplyDelete
  2. మీదైన బాణిలో బాగుంది.

    ReplyDelete
  3. వర్మ గారు !

    ఒక్కోసారి ! ఎంతబావుందో! "వెన్నెలంతా మబ్బు పట్టి"
    మంచి పదాల కూర్పు.
    అలాగే మీ బ్లాగ్ లోకే రాగానే జేసుదాస్ గారి పాట పలకరింపు ఇంకా బావుంది.

    ఫల్గుణి

    ReplyDelete
    Replies
    1. ధన్యవాదాలు ఫల్గుణి గారూ..
      ఈ పాట పాడింది ఉణ్ణి మేనోన్..

      Delete
  4. ఏంటో ఎక్కీ ఎక్కనట్లుగా ఎక్కిందండి నా మట్టిబుర్రకి:-)

    ReplyDelete
    Replies
    1. పద్మార్పిత గారూః అంత ఎక్కని అంశమేముందండీ...మీ గోదావరీ వెటకారం కాకపోతేనూ..:-)

      Delete
    2. ఏంటండోయి గోదావరి వెటకారం అన్నారు?
      అసలు గోదావరి వారికి కారం అంటేనే తెలీదు, వెటకారం కూడాను
      :))
      కవిత బాగుందండి..కాని మీరు ఒక్కసారి ఎదన్నా సరదా కవిత రాస్తే చదవాలని ఉంది. అంటే మీ కవితా పుస్తకానికి చాలా add on value అండి.

      Delete
    3. జలతారు వెన్నెల గారు కారం తెలీదంటే నమ్మలేను...:-)

      సరదా కవిత రాయగలనా?? ప్రయత్నిస్తా...

      థాంక్సండీ..

      Delete
  5. Sir, meee blog koncham aalasyamgaa animatisthundi , manchi padaala koorpu.

    ReplyDelete

నిర్మొహమాటంగా చెప్తే సంతోషిస్తా..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...