Thursday, August 25, 2016

సారంగలో నా కవిత "ఎరువు"

 satya2
వంచిన నడుం ఎత్తకుండానే
కమ్మిన మబ్బుకుండ ఒట్టిపోయి
నాటిన నారు నీరిగిరిన మడిలొ
విలవిలలాడుతుంటే
నెత్తురు చిమ్మిన కళ్లు!

వానా వానా వస్తావా
ఈ నేల దాహం తీర్చుతావా!

ఆశలన్ని మొగిలికి చేరి
ఆవిరింకిన కనులలోకి
కాసింత తడి చేరుతుందా!

వాడు నలుదిక్కులా వేసిన
కార్పెట్ బాంబింగ్ పొరల పొరలుగా
బద్ధలై పచ్చదనంతో పాటు పసిపాపలను
హరించి ఇప్పడీ హరిత వనం కోతలు కోస్తున్నాడు!

నేలతల్లి నవ్వులు విరబూసేలా
నువ్వూ నేను కలిసి
ఓ మొక్క నాటుదాం
ఎరువుగా వాడినే పాతుదాం!!

Sunday, August 14, 2016

ఎవరో...


 ఒకరెవరో ఏమవుతారో
అలా ఒకసారి కరచాలనమిస్తారు
ఒక మాట కలుపుతారు
మరల మరల
కలుసుకోవాలని
కలబోసుకోవాలని
వెన్నాడుతూ ఉంటుంది!

అయినా
మరల ఒక కలయిక
కలగానే మిగిలి
ఒక రాతిరిని కొన ఊపిరిగా
రెక్కలూడిన తూనీగలా
మిగిలిపోనిస్తుంది కదా!

ఒక ఆశ వెన్నాడుతూ
నీ గుండె జోలెలో
ఖాళీగా వెక్కిరిస్తూ
వెను తిరిగి చూస్తే
ఒక ముక్కలైన స్వప్నమేదో
పగిలిన అద్దంలో!!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...