ఓ ఉల్కలా..

ఇప్పుడు
నేను
నువ్వులా అనిపిస్తున్నా!

కాదు
నువ్వే నాలా
అనిపిస్తున్నావు!

శ్వాశలోనే కాదు
శబ్ధంలోను
చూపులోను
దాహంలోను
దేహంలో
ప్రతి అణువులోనూ...

ఆకాశం నుండి 

ఓ ఉల్కలా

నా ఎద నేలపై

దూసుకుపోయావు...

నేను 

మాయమవుతూ 

నువ్వు 

ఆవిష్కృతమవుతున్నావు...

చెరిగిపోతున్న 

నేను

కరిగిపోతున్న 

నీవు...

రంగులన్నీ 

ఏకమై 

ధవళవర్ణం

కనులముందు...

ఏది నిజమంటావు
ప్రియా?

ఏదీ కాదనలేని 

నిస్సహాయత?

కాదు
కలకాలం సాగే 

అనుబంధం కదా?