Monday, April 9, 2012

వేదన


ఎందుకో బాధగా వుంది...

ఏదో తెలియని మంచు తెర కమ్మినట్టు
గుండె మూలల బరువు వేదన...


దూరాన వున్న నెలవంకను
నా రెక్కల సాహసం చేరువకాలేకపోతున్నది...


ఇది తీయని తలపుల సంవేదనకాదు
చెలిమి చెలమల ఒయాసిస్సును
చేరువ కాలేని నా ఎడారి ఒంటరి ప్రయాణపు 

గుర్తు......

6 comments:

  1. Created a good imagery too...

    ReplyDelete
  2. ఆవేదననెందుకండి?? ఆలోచించండి!! అందుకోవాలని:-)
    Just kidding:-)...Nice feeling!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ఆలోచనలకందనంత ఎత్తునుండే ఆ శిఖరాన్ని చేరగలనా అనే ఈ ఆవేదనకదండీ..:-(
      Thank u Padmarpita gaaru...

      Delete
  3. ఆ వేదన లోనే.. ఓ మార్గం
    ఆ మార్గం లో పయనిస్తూ వేదన తో లయిస్తూ..
    పాదం కదిలే కొద్ది ఎదిగే శిఖరం..
    ఎదిగే వ్యక్తిత్వం

    ReplyDelete
    Replies
    1. మీ ఆత్మీయ స్పందనతో మెరుగుపడుతూ...ధన్యవాదాలు Jayasree Naidu మేడం..

      Delete

నిర్మొహమాటంగా చెప్తే సంతోషిస్తా..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...