నైవేధ్యం...

నువ్వు నిర్మించిన
ఆకాశపు నిచ్చెన
చేరలేని
ఈ నిస్సహాయత
వెనకే
నీడలా
వెంటాడుతోంది...

అహర్నిశలూ
నీకంటూ
ఏమీ మిగుల్చుకోని
క్షణాలతో
నీవల్లిన
ఈ గుజ్జనగూళ్ళు
నిర్లక్ష్యపు
చెదపట్టి
ఒట్టిపోయినాయి...

చేతుల్బార్లా జాపి
నీ భుజాన
ఈ భారాన్నంత మోస్తూ
నీవీదిన
ఈ అనంత సాగరం
నీ మనోబలం ముందు
చిన్నబోయినాది...

తండ్రీ
నేడు నా
కన్నీటి గూటిలో
ఓ నెత్తుటి చుక్కను
నైవేధ్యంగా
సమర్పించుకుంటున్నా...