తెల్ల మందారం..

ఇంటి ముంగిట
గేటు పక్కగా ఏపుగా
పెరిగిన నీలపు
శంఖం పూల తీగె
స్వాగతం పలుకుతూ...

ఆమె వున్నదన్న
గుర్తుగా ఆకులపై
తడి బిందువులు
మెరుస్తూ...

ఆ లేలేత తొడిమలంటిన
నీటి బిందువులను
తాకుతూ
మెల్లగా తెరుచుకున్న గేటు

నైట్ క్వీన్ పరిమళంతో
పాటు బొండు మల్లెలూ
మురిపిస్తుంటే....

పాదాలను చల్లగా
స్పృశిస్తూ
నడచి వచ్చిన
అలసటను
మాయం చేస్తూన్న
పచ్చిక తడిదనం....

ఆ పక్కగా
విరిసిన రేకు మందారం
పసుపుగా
ఆమె పెళ్ళి చీరను
గుర్తుకు తెస్తూ...

మెట్ల పక్కగా
ఎదిగిన సన్నజాజి తీగ
మెడ దగ్గర తాకుతూ
ఆమె ఊపిరి
స్పర్శనిస్తూ..

ఇంతలో
తెరుచుకున్న
తలుపులోంచి
తెల్ల మందారంలా
ఆమె మొఖం...

పాదాల  కింద

వాడి రాలిన 

మల్లియలు

నీలంపూలు....

ఆ పొదరింట

ఒక్కసారిగా 

నేను

నేలలో
ఇంకినట్టై....