నువ్వు - అల

సముద్రమంత మనసు నీది 

ఎన్ని అలలు వచ్చినా పోటెత్తని తీరం దాటని గంబీరత నీది

వెన్నెల అలా నీ గర్భంలో స్నానమాడి 

ఈదులాడి ఆకాశానికి అతుక్కుపోదామనుకోలేదిలా

నువు పిలవని అతిధిలా నీ గుమ్మం ముందు 

చిట్లిన పెదవినంటిన నెత్తుటి చిరునవ్వుతో

నీ కళ్ళలో నైరాశ్యం వలయంలా

నీ కరచాలనంలో విరిగిపడిన 

అసహజ మెలికల మెటికల శబ్దం గుచ్చుకుంటూ

తీరం చేరని అలలా ఒరుసుకుంటూ

వి

రి

గి 

ప

డు

తూ

.

.

.