రావి ఆకు చివర వేలాడే నీటి బొట్టు
స్ఫటికత కనులకింత ఓదార్పునిస్తూ
మొనదేలిన గడ్డి పోచ
పచ్చగా వాన నీటిలో నిటారుగా ప్రతిఫలిస్తూ
తార్రోడ్డుపై నల్లగా నిగనిగలాడే
తడితనం రిక్షా టైరుపై మరకలా మెరుస్తూ
తడిచిన కాకి గూడు చేరలేక
దాగిన బ్రహ్మజెముడు పొద బయటపడేస్తూ
తడిచిన దేహంతో పరుగున
దూడ తల్లి పొదుగులో దాగిపోతూ
వాన కడిగిన ఈ జైలు గోడపై ఆకాశాన్నింత దోసిట్లో
పోసి పావురం బొమ్మ వేస్తూ....
తార్రోడ్డుపై నల్లగా నిగనిగలాడే
ReplyDeleteతడితనం రిక్షా టైరుపై మరకలా మెరుస్తూ..nice
Thank you Padmarpita garu..
DeleteNice poem
ReplyDeleteThank you Sandhya Sri garu..
Deleteబాగుంది సర్ మీ కవిత
ReplyDeleteThank you Aniketh..
Delete