కలుపుకు పో!!!

అప్పుడే లాలించే తల్లిలా దగ్గరకు తీసుకుంటావు
అంతలోనే అలా విదిలించి వదిలేస్తావు....
అప్పటికప్పుడే కరిగిపోయె మనసుతో మరులొలికిస్తావు
ఇంతలోనే మునిలా ముడుచుకుపోతావు....

రా!!! రమ్మని రాగ దీపం వెలిగిస్తావు
వచ్చేలోపే మూడో కన్ను తెరుస్తావు....
అయినా పాలనురుగులాంటి నీ మనసు నాకు తెలీదా
ఆప్యాయతానురాగాల వెల్లువ కనబడనీయకుండా దాచే
నీ విఫలయత్నం నవ్వులు విరిసే నీ కన్నులు దాయలేవు కదా!!!

ప్రియా!!! నీవు మౌనమైన క్షణాలన్నీ నా మృత ఫలకాలే....

అవి నా సమాధి పై పేర్చబడుతున్న రాళ్ళే కదా!!!
గల గల పారే గోదావరి ఉరవడిలో నన్ను కలుపుకు పో

ఈ వరమొక్కటివ్వు చాలు నాకు....

ఆజన్మాంతం నీ పాదాక్రాంతుడినై వుంటా!!!