నాన్న...

నాన్నా!
ఆ పిలుపులోనే
ఓ ఆలంబన దాగుంది కదా...

జీవితపుటెడారిలో
ఎప్పుడూ
తను ఓ ఒయాసిస్సు...

నీ గెలుపువోటములను
గుండెల్లో
పదిలపరచుకునే
ఓ జీవన మాధుర్య భాండాగారం...

ఆతని చేయెప్పుడూ
నిరంతరమూ
ఆశీర్వచనం కాదా...

రెక్కలు వచ్చిన పిల్లను
వదిలి పక్షి వుండగలదేమో
కానీ
తనంత ఎదిగిన పిల్లలను కూడా
యింకా తన బాహువులలో
బంధించాలన్న తన తహతహ తీరనివాడు...

ఎగిరి వెళ్ళి ఆవల తీరాన చేరిన
వాళ్ళనింకా ఆశగా తన చివరాఖరి
ఊపిరి దాకా ఎదురుచూసే ఆశావాది...

తండ్రీ నీకు వేన వేల వందనాలు...