నేల రాలిన పూలు..

నేల రాలిన పూలని
ఏరుకొని జేబులో వేసుకున్నా...

ఎవరి సిగలోంచో జారిపడ్డట్టున్నాయి
కాస్తా తల నూనె కలగలపిన
పరిమళం చేతికంటుతూ...

గాలికెగురుకుంటూ వచ్చిన
కాగితపు ముక్కని
ఆప్యాయంగా చేతుల్లోకి
తీసుకున్నా..

ఎవరో తన ప్రేయసికో అమ్మకో
రాసిన ఉత్తరంలా వుంది...
చివరిగా
నీవు నా కంట్లో వెలుగువి
అన్న మాటలే కనబడి
రెప్పలొక్కసారిగా
మూతబడి తెరుచుకున్నాయి...

దారిపక్కన దాహంతో
ఇంతలా నాలిక చాపుకుంటూ
ఓ కుక్క పిల్ల
చేతుల్లోకి తీసుకున్నా...

ఓ రూపాయి వాటర్ పేకెట్
కొని నా గొంతులో ఇన్ని
చుక్కలు పోసుకొని
దాని నోట్లో యింత తడిపా
కు(య్ కు(య్ మంటూ
మారాం చేస్తూ
నడిచినంత మేరా వెంటబడుతోంది...

దూరంగా వీధి లైటు వెలుగుతున్నా
వేడి తగ్గని సాయంత్రం
ఓ చాయ్ తాగి కూచుందామంటే
కాలుతున్న కుర్చీ ఫ్రేము
సెగలు కక్కుతున్న
దుఖానపు గీతలు పడ్డ మసి గోడలు
అంతా ఓ ఆబ్ స్ట్రాక్ట్ చిత్రంలా
కళ్ళముందు...

ఒక్కొక్కటిగా బయల్దేరిన
కాకులన్నీ గుంపుగా
మళ్ళీ తూరుపు వైపుగా
పయనమవుతూ
ఎందుకో సాయంత్రపు
నిశ్శబ్ధాన్ని జోకొడుతున్నట్టున్నాయి...

ఆ వీధి మలుపులో
ఎవరో ఆగి
వేచి చూస్తున్నట్టున్నారు
పడమటి సంధ్యలోని
వెలుగు కోసం...