ప్రియమైన మౌనమా
నువ్వింత శిలాకారమా...
నిశ్శబ్ధం నిరామయతనం
సమాధితనం కాదా....
ఒంటరితనం వెంటాడే
ఖాళీతనంకంటే కరకుతనముందా....
సవ్వడి చేయని మువ్వ
గాలినికోస్తూ పగుల్లబారుతూ...
గడ్డకట్టిన కాలం అంచున
మంచుబారుతూ...
రెక్కరాలిన పువ్వొకటి
నొసటిపై మృధువుగా తాకుతూ...
ఈ నిషాద నీరవ నిశ్శబ్ధాన్ని
చీలుస్తూ తెగిపడిన తీగ...
గొంతుకడ్డంపడ్డ వాగ్థానం
ఉరిముడి పడుతూ ఊపిరిసలపనితనం..
నువ్వింత శిలాకారమా...
నిశ్శబ్ధం నిరామయతనం
సమాధితనం కాదా....
ఒంటరితనం వెంటాడే
ఖాళీతనంకంటే కరకుతనముందా....
సవ్వడి చేయని మువ్వ
గాలినికోస్తూ పగుల్లబారుతూ...
గడ్డకట్టిన కాలం అంచున
మంచుబారుతూ...
రెక్కరాలిన పువ్వొకటి
నొసటిపై మృధువుగా తాకుతూ...
ఈ నిషాద నీరవ నిశ్శబ్ధాన్ని
చీలుస్తూ తెగిపడిన తీగ...
గొంతుకడ్డంపడ్డ వాగ్థానం
ఉరిముడి పడుతూ ఊపిరిసలపనితనం..
"ఈ నిషాద నీరవ నిశ్శబ్ధాన్ని
ReplyDeleteచీలుస్తూ తెగిపడిన తీగ..." ఏ వాక్యానికా వాక్యం ఓ గ్రంధం, ఓ కావ్యం వర్మాజీ. ఎందుకో చెప్పలేను కానీ ఈ కవిత చాలా అర్ద్రంగా ఉంది.మనసు చెమ్మగిల్లేంత.అభినందనలు
మీ ఆత్మీయ పద స్పర్శతో ఉత్తేజాన్నిచ్చారు వాసుదేవ్జీ...ధన్యవాదాలు..
Deleteనిజమే మౌనం చాలా కటినం ...
ReplyDeleteమీ ఏకీభావంతో నమ్మకమిచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు శశికళ గారూ...
Deletewonderful varma ji :-)
ReplyDeleteThank you Bhanuji..:-)
Deleteprathi line chaalaa andamgaa present chesaru superb sir
ReplyDeleteధన్యవాదాలు రమేష్ గారు..
Deleteమీ మౌనం కూడా ఇంత అందమైన భావాలని పలికిస్తుందనుకుంటే అప్పుడప్పుడు ఇలా కూడా బాగుందండి:-)
ReplyDeleteఅవునా...కానీ ఆత్మీయుల నిశ్శబ్ధం భరించరానిది కదా పద్మార్పిత గారూ...
Deleteమీ పలకరింపునకు ధన్యవాదాలు...:-)
మౌనం కూడా ఎన్నో భావాలను పలికిస్తుందంటారు.కానీ ఇష్టపడ్డ వారి మౌనం మరింత బాధను కలిగిస్తుంది.మీ కవిత మౌనం లోని ఆవేదనను చక్కగా పలికించింది.
ReplyDeleteనా కవితలోని అంతరార్థాన్ని స్పృశిస్తూన్న మీ ఆత్మీయ స్పందనకు ధన్యవాదాలండీ రవిశేఖర్ గారూ...
Deleteనిశ్శబ్ధంలో నిగూఢమైన ప్రేమ దాగుంటుందంటండీ......అదికూడా అనుభవన్నమాట:)
ReplyDeleteఅది అనుభవిస్తేనే తెలుస్తుంది ఎంత బాధగా వుంటుందొ అనికేత్...థాంక్యూ..:)
Delete
ReplyDeleteవర్మ గారూ, మౌనం అర్ధ అంగీకారం అంటారు.
ఏమైనా మౌన భాష చాలా విలువైనది.
నిజమే మీరన్నది ఫాతిమాజీ...థాంక్యూ.
DeleteAt times we shared a bunch of silences together, indistinct.
ReplyDeletethankyou silence, being part of our friendship.
Thanks for your friendly response Sky (Sateesh) garu..
Delete"రెక్కరాలిన పువ్వొకటి నొసటిపై మృధువుగా తాకుతూ...
ReplyDeleteఈ నిషాద నీరవ నిశ్శబ్ధాన్నిచీలుస్తూ తెగిపడిన తీగ..."
నిశ్శబ్ద యుద్ధం నిజంగా మరణసదృశమే...మనసు తేటితీగ తెగిపడిన భావమే....కానీ ఆ నిశ్శబ్దం పగిలిన వేళ అనుభూతుల జలపాతాల హోరులో తడిసి ముద్దైన హృదయం....అది మళ్ళీ మళ్ళీ కావాలనిపించే....(ఇక నే చెప్పను....అక్షరాలకు ఒయారాలద్దుతారు గా ఈ కవివర్మ ...అర్ధం చేసుకుని పూరించేసుకోండి...ఎందుకంటే ఆ నిడివిని పూర్చే జాణతనం నాకడ లేదు...)
మీ ఆత్మీయ స్పందనతో మౌనానికి భాషనిచ్చారు పద్మా శ్రీరాం గారు...ధన్యవాదాలు...
ReplyDelete