అలా ఇసుక తడి లోతులో నీ పాద ముద్రలు...
గుండె అరలో మిగిలిన
నీ జ్ఞాపకాల ముద్రికలు...
అలల కోతకు చెరగని
తీపి గురుతులు...
యింకా పరిమళిస్తూనే వున్న
నీ జడ సాంబ్రాణి ధూపం...
రిబ్బను చివర వేలాడుతున్న
మందార పుష్పం...
నీ చుట్టూ ఓ వెలుగు
మంత్రపు వలయం....
నేనిలా
ఒంటరిగా యిలా యిసుక
రేణువులను ముద్దాడుతూ....
Nice feel....
ReplyDeleteథాంక్సండీ పద్మార్పిత గారు...
Deleteఅసాంతం మంచి ఫీల్ తో రాసారండి.
ReplyDeleteThanksandi Yohanth garu..
Deleteవర్మగారూ, గుండె అరలో, మనసు పొరలో దాగిన ఫీలింగ్ అలల కోతకు గురికాని భావన .
ReplyDeleteఅక్షరాలో ఒదిగిపోయింది...చాలా బాగుంది.
మీ మాట స్ఫూర్తిదాయకం ఫాతిమాజీ..థాంక్యూ...
Deleteఈ "ముద్రలు" సున్నితంగా ఉన్నాయండి మీ కవితల్లాగే:-)
ReplyDeleteసున్నిత మనస్కులైన మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు తెలుగమ్మాయి గారు...
Delete