ఊహల అలలపై

నీ ఊహల అలలపై పాలనురుగునై
నేను తేలియాడుతున్నా...

నీ మాటల వారధిగా కన్నీటి కడలిని
ఒంటి చేత్తో ఈదేస్తూన్నా...

నీ స్నేహ పరిమళంతో
నిండిన నా జగత్తును
అపురూపంగా సృష్టించుకున్నా...

నీ పలకరింపు కరవైన వేళ
పాతాళంలోకి నెట్టి వేయబడ్డట్టు
ఓ నిరామయ స్థితికి లోనవుతూ...

పో...రా అంటూ
నువ్వు ఆప్యాయంగా పలికిన
మాట నా తలపై అమ్మ చేయివేసి
నిమిరినట్టు కళ్ళలో సన్నని పొర...

మాటల యుద్ధం మద్యలో
ఓ అమృతపు జల్లులా
ఒరేయ్!
భద్రంరా.. అన్న మాట
నన్ను నిలబెడుతోంది నేస్తం...

పరాయితనం లేని మన మధ్య
ఏ అనుమానపు సుడిగాలీ సోకకూడదని
నా నిరంతర తృష్ణ....