టక్ టక్...టక్ టక్...

నువ్ టక్ టక్ మంటూ కిటికీ అద్దంపై
శబ్ధిస్తూ నిద్రలేపే ఉదయం మాయమై
నేడు నా కలత నిద్ర సాగుతున్నది
మిత్రమా....

నీవంటూ మాయమవుతున్న
సమయాన మా చెవులు
చిల్లులు పడుతూ మోగుతున్న
సెల్ శబ్ధ కాలుష్యం నిన్ను
మాయం చేస్తూ
మాకు ఎడారి బీడును వాగ్ధానం చేస్తున్నది మరిచిపోతూ
కాల్పనిక లోకంలో బతుకుతున్నాం...

బాంధవ్య రాహిత్యాన్ని
గుర్తు చేస్తున్న
నీ రాలిపోతున్న ఈక
నా మెదటి గూటిలో
ఓ సజీవ సాక్ష్యం....

నువ్వు లేని సంక్రాంతి ముగ్గు
వర్ణం కోల్పోయి పాలిపోయింది...

నువ్వు ఎంగిలి పడని వరి కంకులు
రుచిని కోల్పోయి గడ్డిగా మిగిలాయి...

రా నేస్తం...
అని పిలవాలని వున్నా
చేస్తున్న ద్రోహం గొంతులో
పలకని నిశ్శబ్ధ పిలుపై
మూల్గుగా...

(నేడు పిచ్చుకల దినోత్సవం సందర్భంగా)