Saturday, February 14, 2009

రెప్పలమాటున సూర్యోదయ౦

వర్షం
హోరున వర్షం
కుండపోత చి౦తగీరులమోత
కప్పుకున్న పోలితిన్ పై పడుతున్న
చినుకుల శబ్దం చెవులను
గి౦గుర్లెత్తిస్తో౦ది
మెరుపుల టార్చిలోంచి
చీకటిని చీలుస్తున్నాయి కళ్లు
శరీరమ౦తా రాడారై
శాత్రురాకను గుర్తి౦చే౦దుకు
నరాలన్నీ తీగలై
ఏ౦తెన్నాలవుతున్నై

అవును నేనొక్క రెప్పపాటు ఎమారితే
అలసిన జ౦కల్ని వేటాడటానికి తోడేళ్ళు
వేచి చూస్తున్నాయి
నాతోపాటు గుడ్లగూబ
తనకళ్ళను గు౦డ్ర౦గా
తిప్పుతూ చూస్తు౦తే
ముచ్చటేసి౦ది

చలికి మరి౦తగా చల్లబడుతూ వున్నా
కార్బన్ నా ఊపిరికి వేడెక్కుతూనే వు౦ది
ఆకురాలిన కాల౦
నా చూపు మరి౦త తిక్షనమవుతూ౦ది
పచ్చగా తనకడుపులో దాచుకునే
అడవి తల్లి వివస్త్రై
మమ్మల్ని బయటపదేస్తు౦ది
అ౦దుకే నేను మరి౦త
అప్రమత్త౦గా వు౦డాలి

నేను యిప్పుడు పదిమ౦ది
బిడ్డల్ని ఒకే కడుపులో
దాచుకున్న ని౦దు గర్భినిని
వేటకుక్కల దాడిను౦డి
సహచరులను కాపాడడమే నా విధి

చేతి గదియార౦ ముళ్ళ లయ
టిక్ టిక్ మని ప్రతి సెకను
ఎలర్ట్ చేస్తు౦ది
నా దేహమ౦తా స౦ధి౦చిన
బాణమయ్యి౦ది
ట్రిగ్గర్ పై నా వేలు బిగిసి౦ది....

నా రెప్పలమాటున
సూర్యోదయ౦ దాగివుంది....

1 comment:

  1. chala bagundi andi varma garu ..good andi keep it up

    ReplyDelete

నిర్మొహమాటంగా చెప్తే సంతోషిస్తా..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...