ఇప్పుడే తొలి సూర్యకిరణాన్ని
లోనకి ఆహ్వానిస్తూ
గుండెనిండుగా ఓ స్వేచ్చా
మలయ మారుతాన్ని
శ్వాశిస్తూ....
చల్లని నీళ్ళు కళ్ళపై
చల్లుకుంటూ...
కాసిన్ని అక్షరాలను
మనోఫలకంపై దిద్దుకుంటూ
భుజాన కలల నాగలిని
ఎత్తుకుంటూ
జీవన సేద్యానికి
దోసిలినిండా
జ్నాపకాల విత్తులను
పట్టుకొని
రేలా రేలారే రేలా అంటూ
గుంపుతో సాగుబడిలో
సాగిపోతూ...
బతుకు వురవడిలో
కొట్టుకుపోకుండా
నిరంతరం నేను నేనుగా
నిలబడే ఎరుకనిచ్చే
సాహితీ మిత్రులకు
ఉదయారుణ వందనాలు...
No comments:
Post a Comment
నిర్మొహమాటంగా చెప్తే సంతోషిస్తా..