నీ చుట్టూ పరచుకుంటున్న నిశ్శబ్దాన్ని
గ్రహించలేనితనం
ఒకటే ఒడిదుడుకుగా అడుగులు వేస్తూ
పరుగు
అయినా ఒక్కడుగు ముందుకు
జరగనితనం
ఇన్నిన్ని మాటలు నీ ముందు
కుప్పబోసి
ఒక్కటీ ఇంకనితనంతో
ఆవిరవుతూ
రెప్ప మూతల మద్య పొర ఏదో
తడిగా ఇగురుతూ
జ్వరపు చేయి వెచ్చగా
నుదుటిపై తాకుతూ
నువ్వలా రక్తమింకిన పెదాలతో
తెల్లగా నవ్వుతూ
సమాధానంగా ఒట్టి చేతులతో
మోకరిల్లుతూ నేను!
(తే 13-01-2014 దీ రాత్రి 11.18)
గ్రహించలేనితనం
ఒకటే ఒడిదుడుకుగా అడుగులు వేస్తూ
పరుగు
అయినా ఒక్కడుగు ముందుకు
జరగనితనం
ఇన్నిన్ని మాటలు నీ ముందు
కుప్పబోసి
ఒక్కటీ ఇంకనితనంతో
ఆవిరవుతూ
రెప్ప మూతల మద్య పొర ఏదో
తడిగా ఇగురుతూ
జ్వరపు చేయి వెచ్చగా
నుదుటిపై తాకుతూ
నువ్వలా రక్తమింకిన పెదాలతో
తెల్లగా నవ్వుతూ
సమాధానంగా ఒట్టి చేతులతో
మోకరిల్లుతూ నేను!
(తే 13-01-2014 దీ రాత్రి 11.18)
మీ కవితకన్నా టైటిల్ చాలా నచ్చిందండి
ReplyDeleteఅందులోనే నా భావం దాగుంది కదా పద్మార్పిత గారూ. థాంక్యూ..
Deleteరెప్ప మూతల మద్య పొర ఏదో
ReplyDeleteతడిగా ఇగురుతూ....కొత్త పదబంధం బాగుందండి.
ధన్యవాదాలు ప్రేరణ గారు..
Deleteఇంకా ఇంకా ఏదో అర్థం అవుతున్నట్టుగా,
ReplyDeleteమళ్ళీ మళ్ళీ చదవాలనే ఉందండి
నువ్వలా రక్తమింకిన పెదాలతో
ReplyDeleteతెల్లగా నవ్వుతూ
సమాధానంగా ఒట్టి చేతులతో
మోకరిల్లుతూ నేను!....ఎంతటి నిస్సహాయస్థితో