జనకేతనం
ఇటు అటూ ఏవో కాంతులీనుతూ
ప్రజ్వరిల్లుతూ
పదం పాడుతూ
కదం తొక్కుతూ
కదులుతున్నది దండు....
కుర్చీల కింద నేల బీటలు వారుతూ
నెత్తిపై కిరీటాలు నేలరాలుతూ
రాజముద్రలు అంతరిస్తూ
జైలు గోడలు బద్దలౌతూ
జన కేతనం రెపరెపలాడుతూ
స్వేచ్చా విపంచిక
నింగినంతా పరుచుకున్న వేళ...
ఈ నేల పులకరిస్తూ
ఊరి చివరి ఖండితుని శిరస్సు
ఫక్కున నవ్వుతూ
వెలుగులు విరజిమ్ముతుంది.....
No comments:
Post a Comment
నిర్మొహమాటంగా చెప్తే సంతోషిస్తా..