Tuesday, September 15, 2015

That last stanza


కొన్నంతే 
అలా దోసిట్లోకి వచ్చినట్లే వచ్చి 
ఇసుకలా జారిపోతాయి

ఖాళీలెప్పుడూ పూరింపబడవు 
ఆ గాలి కోత ఎప్పుడూ గాయాన్ని మాన్పదు

పచ్చిగా సలపరమెట్టే నెత్తుటి మరక చుట్టూ
ఓ సాలీడు గూడు

రాతి పగుళ్ళ గుండెలో దాగిన ఊట 
భ్రమ కాదా

ఈ చలి బీటల మధ్య 
కాసింత రహస్య సంగీతం

చెమ్మలేని ఈ ఊట 
జారిన ఇసుకలో ఇగిరిపోతూ
ఓ వర్ణరహిత చిత్రాన్ని 
మిగిల్చి పోతుంది

స్పృహ లేని 
స్పర్శరహిత దేహం
మట్టి పోతగా ఒరిగిపోతు....

(August 17/2015)

2 comments:

  1. రాతి పగుళ్ళ గుండెలో దాగిన ఊట
    భ్రమ కాదా..నిజమేకదా

    ReplyDelete

నిర్మొహమాటంగా చెప్తే సంతోషిస్తా..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...