Friday, August 14, 2015

కొన్ని సాయంత్రాలు...



కొన్ని సాయంత్రాలు ధూళి మేఘం ఆవరింపబడి
గరకుగా మారిన కనుగడ్డు పగులుతూ

చెదరిన గూడు చేరక పక్షి కూనలు
బిక్కు బిక్కుమంటూ

కరకు గాలి కోతకు చిగుళ్లు తెగిన
చెట్ల విలాపం

విసురుగా కొట్టిన వాన పాయతో
గజగజలాడుతున్న పిల్లలు

భయావరణంలో ఆత్మలింకిన 
ఒంటరి దేహాలు

అవును
కోల్పోతున్న ఒక్కొక్క పరిచయ స్పర్శ
నిన్నొక ఒంటరి ప్రమిదలో దీపం చేసిపోతుంది..

10 comments:

  1. అధ్భుతంగా వ్రాశారు

    ReplyDelete
    Replies
    1. ధన్యవాదాలు రాగిణి గారు..

      Delete
  2. చిక్కని భావం చాలా బాగారాశారు

    ReplyDelete
    Replies
    1. ధన్యవాదాలు తీపి గుర్తులు గారు..

      Delete
  3. అధ్భుతమండి. ఈ మధ్య అరుదుగా వ్రాస్తున్నారు

    ReplyDelete
  4. మీ భావాలు ఎప్పుడూ మర్మగర్భంగా ఉంటాయి.

    ReplyDelete
  5. గ్రేట్ లైన్స్ వర్మగారు

    ReplyDelete
  6. చాలాబాగుంది మీ కవిత్వం

    ReplyDelete

నిర్మొహమాటంగా చెప్తే సంతోషిస్తా..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...