Sunday, August 2, 2015

చిరిగిన వస్త్రం

కొన్ని సాయంత్రాలకు మనసు చిరిగిన
వస్త్రంగా విడిపోతుంది

రంగులన్నీ వెలసి ఓ మాసిన
దారప్పోగులా వేలాడుతోంది

కుప్పబోసిన పసి కలలన్నీ కోరికల
పాదాలకింద అణగిపోతాయి

సంధి కాలం ఇనుప తెరగా మారి
సరిహద్దులు గీస్తుంది

నువ్వంటావు 
స్వేచ్ఛగా ఎగురని
పావురాయి బతుకుతుందా అని

అవును
కాల యవనికలో ఇంద్రధనస్సును
హరించే కాటుక మేఘం కాకూడదు కదా??

No comments:

Post a Comment

నిర్మొహమాటంగా చెప్తే సంతోషిస్తా..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...