ఔను
ఇప్పుడు ఒక్కొక్క వాక్యమూ తడిని కోల్పోయి
రాతి నాలుకతో పొడిబారిపోతోంది...
కొత్తగా క్రొంగొత్తగా మొదలెడుదామని
నీ గీతేదో నీ పోలికతో వుండాలని
ఆశగా క్లోనింగ్ చేయగలవా...
ఈ సామూహిక మరణ తాండవం చేస్తూ
గుట్టలు గుట్టలుగా నీ బొటనవేలికే
అన్ని వేల్ల తాళ్ళూ మెలికపడి వున్న వేళ...
. . . . . .
రహస్యంగా అతి రహస్యంగా ఒక రావి ఆకును
తుంచి పేజీ మధ్యలో దాచుకుని ఆ ఈనెల
గుండా ప్రవహించిన క్షణాలు...
ఈ కొండ పాదం అంచున మూలికలన్నీ తాకి
ప్రవహిస్తూన్న నదీ జలాన్ని దోసిట పట్టి
దాహంగా స్వీకరిస్తున్న ఘడియలు...
మరల మరల నిన్ను ముసురుకుంటున్న
సామూహిక దు:ఖమేదో మేల్కొలిపి
నిన్నో ఝెండాగా మార్చి ఎగరేస్తుంది...
No comments:
Post a Comment
నిర్మొహమాటంగా చెప్తే సంతోషిస్తా..