దేహాన్ని విరమించిన వేళ..

దీపస్తంభాన్నెవరో ఎత్తుకు పోయినట్టున్నారు 
ఈ గోడ చీకటి నీడ కప్పుకుని వుంది
కాళ్ళు రెండూ ముడుచుకుని డొక్కలోకి తన్నిపెట్టి ఆకలిని చంపుతూ 

చినిగిన దుప్పటి యింత వెన్నెలను లోపలికి చొరబెడుతూ 
చల్లని స్పర్శనేదో ఒకింత పులుముతున్నట్టుంది
చిన్నగా మెలకువని మింగి ఏదో మగతనిద్రలో కలవరిస్తూ

దేహాన్ని విరమించిన వేళ కాసింత విశ్రాంతిని మిగిల్చి
ముసురుకున్న కలల కత్తి అంచు మీద మనసు నాట్యం చేస్తూ
ఊపిరి స్వరం నెమ్మదిగా చివరి వత్తినంటిన చమురులా

ఈ అసంపూర్ణ పద్యాన్నిలా కత్తిరించి కాసేపు 
గాలిపటంలా ఎగరేసి తోకచుక్కను తాకాలని 
ఓ అసహజ ప్రయత్నమేదో చేయబూనుతూ