నిశ్శబ్ధ రేఖ...

ఇలా తడి ఇసుక పై వేలితో రాస్తూ
ఎదురెదురుగా...

ఒంటరితనాన్ని అల ఒకటి
మింగి పాలనురుగును పాదాల కద్దింది...

ఇంతలో ఓ నత్త నెమ్మదిగా
చేరి నీ కాలి గోరును ముద్దాడుతూ...

ఒడ్డుకు చేరిన తెల్లని శంఖమొకటి
సాయంత్రపు నీరెండలో మెరుస్తూ...

గవ్వలేరుకుంటున్న చిన్నారి
మొఖంలో వెలుతురు నవ్వుతూ...

పల్లీలు ఒక్కోటీ నములుతూ
మౌనాన్ని మింగుతున్న...

బద్ధలు కాని నిశ్శబ్ధాన్ని
మన మధ్య గీసిన చిత్రకారుడెవ్వడో..