కడవల కొద్దీ నీళ్ళు
కలలో కళ్ళలో
నదిలో పాదాలు
మండుతూ ఇసుకలో
గిర్రున తిరుగుతూ
నేల రాలిన కాకి
ఎవరి కంట్లోను
తడిలేనితనం
గుండె ఆవిరై
నెత్తురు నల్లని మరకగా
నాచు బారిన ఈ
గోడను వేలితో గీస్తూ
నీళ్ళింకిన మొదలుతో
ఆకు రాలిన బూరుగుమాను
దేహం ఉష్ణ మండల కాసారం
రా
లి
న
పూవొకటి తారుపై మరుగుతూ
ఎ
ము
క
లు
ఉబ్బిన అనాధ రహదారి పక్కన
ఒక తడి మాటను
చిలికి పో!
రాత్రి నీకిన్ని
నీళ్ళు దానం చేస్తుంది...