కొన్ని సాయంత్రాలు ధూళి మేఘం ఆవరింపబడి
గరకుగా మారిన కనుగడ్డు పగులుతూ
చెదరిన గూడు చేరక పక్షి కూనలు
బిక్కు బిక్కుమంటూ
కరకు గాలి కోతకు చిగుళ్లు తెగిన
చెట్ల విలాపం
విసురుగా కొట్టిన వాన పాయతో
గజగజలాడుతున్న పిల్లలు
భయావరణంలో ఆత్మలింకిన
ఒంటరి దేహాలు
అవును
కోల్పోతున్న ఒక్కొక్క పరిచయ స్పర్శ
నిన్నొక ఒంటరి ప్రమిదలో దీపం చేసిపోతుంది..
