సందిగ్ధంతో...
నువ్వెప్పుడూ విడి విడిగానే కనబడతావు
నువ్వూ నేనులా
ఇసుక రేణువు విడి విడిగానే కనబడుతుంది
దేనికది స్పృహ లేనట్టుగా
నీటి తుంపర విడి విడిగానే ఎగసిపడుతుంది
వీడలేని బాంధవ్యంలా
కళ్ళు రెండూ విడి విడిగానే చూస్తాయి
ఒకే దృశ్యాన్నిలా
చెవులు రెందూ విడి విడిగానే వినిపిస్తాయి
ఒకే స్వరాన్ని ఏక తాళంలా
దేనికది విడివడుతూనే ముడి పడి
వున్నదన్నది ఎంత విషాదమూ...
విషాదమంతా తొంగి చూస్తుంది.
ReplyDeleteచిత్రం కూడా బావుంది వర్మ గారు.
మీ అభిమాన స్పందనకు ధన్యవాదాలు వనజవనమాలి గారు.
Deleteనువ్వెప్పుడూ విడి విడిగానే కనబడతావు నువ్వూ నేనులా... చాలా చాలా నచ్చింది. నా collection లో దాచుకుంటున్నాను.
ReplyDeleteThis is a great compliment to me.. Thanks a lot అనూ గారు..
Deletechaalaaaaa baavundi
ReplyDeleteధన్యవాదాలు మంజు గారు..
Deleteవిషాదంలో కూడా సందిగ్ధంతో అంటే ఎలాగండి....
ReplyDeleteకొన్ని సమయాలలో అంతే కదండీ.. అలా ఉండబట్టే మీ వ్యాఖ్య పొందగలిగాను కదా.. థాంక్యూ పద్మార్పిత గారు..
Deleteభావం ఎంత బాగుందో!
ReplyDeleteచిత్రం, కవిత రెండు మనసు దోచుకున్నాయి!
మీ అభిమానానికి ధన్యవాదాలు జలతారు వెన్నల గారు..
Deleteఎటుచూసినా ఏముంది ఈ ఎండాకాలం అంతా విషాదం, విరహమే :)
ReplyDeleteఅంతేనంటావా అనికేత్..ః) థాంక్యూ..
Delete