మాటాడుకుందాం రా...

మాటాడుకుందాం

రా

మనసువిప్పి నగ్నంగా...

కనులలోయలో దాగిన

కలలన్నీ కుప్పబోసి

పూచిక పుల్లాటాడుదామా?

లేక

పాదం అంచున కట్టిన

సైకత ప్రేమమందిరంతో

తాజ్ ని ఓడిద్దామా?

రా నేస్తం..

గుండెపై చెవిపెట్టి

అగ్గిపెట్టెల ఫోన్ ల

దారం గుండా వినబడే

నా లబ్ డబ్ లయను

ఈ కొండ శిఖరాన

నిలబడి లోయంతా

వినపడేట్టు

నీవు ఎలుగెత్తి

గానం చేస్తే

నీతో శృతి కలుపుదామని

ఈ అంచున....

నీ నవ్వుల వెన్నెల

పరచుకున్న

ఈ అడవి పూల

పరిమళం

దిగంతాలు

వ్యాప్తిచెందనీ...

నవ్వు నీ ఒక్కడికే

సొంతమైందన్న

ఈర్ష్య నాలో

పోగొట్టేలా

సందమామ

వంగి నీ నుదుట

ముద్దులిడే

ఆ దృశ్యం

గుండె గూటిలో

పదిలం నేస్తం...

రా

మాటాడుకుందాం...

(ఈ కవిత ఆంగ్లానువాదాన్నిక్కడ చదవొచ్చు.అనువాదకులు శ్రీ జాన్ సత్యానందకుమార్)