నల్లని సంతకం..

తెరచి వేచి చూస్తున్న కనుల

తలుపు రెక్కల ముందుకు ఆమె 

ఛిద్రమైన దేహమూ చేరలేదు

లోపలి పేగు బంధము ఆశగా 

చివరి సారి తాకాలనుకున్నా

ఆమె కాలి బూడిద చేయబడింది

విరిగిన ఎముకల గూడు పట్ల 

కనికరం లేని బానిసత్వం 

నిస్సిగ్గుగా ఆమె నాలుక ముక్కను 

నములుతూ మాటాడుతోంది

అంటరాని తన దేహంలోకి

మీడియా ఒక్కో కన్నూ చొరబడి 

తన దాహాన్ని తీర్చుకో చూస్తోంది 

అన్నీ మాయం చేసినా 

భయమేదో వెంటాడుతూ 

ఆమె గుడిసెనూ తగులబెట్టింది

మనీషా నువ్వొక మొదలూ కాదూ 

చివరాఖరి ఆర్తనాదం కాదూ 

ఇది మా నిర్లజ్జ చెవులకు కంటికీ 

అంతులేని ఉద్దీపన టాబ్లెట్

మన్నించమ్మా

అనే అర్హతలేని తరం మాది

నీ నవ్వూ  నెత్తురూ కాయమూ 

మాయం చేసిన ఈ నేలపై 

నువ్వొక నల్లని తడి ఆరని కన్నీటి సంతకానివి!!

ఎప్పటికీ ఒక పాట కొరకు..

కొన్ని ఖాళీలు 

అలా మిగిలిపోతూ వుంటాయి

 

ఒక్కొక్కరు వారి చెరగని సంతకం 

చేసి వెళ్ళిపోతారు

ఎంత అనుకరించినా దాని ముద్ర 

చెరిగిపోదు

ఖాళీలు పూరించడానికి 

ఎవరెవరో వస్తారు

కానీ ఒక్కొక్కరిదీ ఒక 

లిపిగానే మిగిలిపోతుంది

ఖాళీల మధ్య తడి ఆరని 

బంధమేదో పరిమళిస్తుంది

ఎవరి పేజీ వారిని తన లోలోపలి

పొరలలో దాచుకుంటుంది పుడమి

ఖాళీలను పూరిస్తూ కొత్త 

విత్తనమేదో చిగురిస్తుంది మరొకసారి

వేచి వుందాం చెవులు రిక్కించి

భూమి పొరలపై... 

(గాన గంధర్వ బాలు తలపులో) 

అభ్యర్థన.

కొద్దిగా ఒత్తిగిలి 

ఈ ఆకుల ఆకాశం పైకప్పు కింద
కాసింత విశ్రమించనివ్వండి

ఈ నేలను ఇంకిన ఈ చినుకు విత్తును
కాసింత మొలకెత్తనివ్వండి

ఈ సెకనుకు సెకనుకు మధ్య ఖాళీని
కాసింత పూరించనివ్వండి

ఈ మెలకువకు సుషుప్తకు మధ్య
కాసింత విరామమివ్వండి

ఈ స్వప్నాన్ని ఆ వేకువ కొక్కేనికి
కాసింత వేలాడనీయండి!!

(రచనా కాలం8-7-2015) 

అజ్ఞాత

నీ చుట్టూ ఒక వల ఏదో కంటికి కనిపించని
                                 దారంతో నేయబడి

సీతాకోక చిలుకలు ఎగురుకుంటూ
                                గుంపుగా వచ్చి

చిక్కుపడి దారమంతా రంగులమయమై
                                      పైకి తేలిపోయి

దాని చుట్టూ కొన్ని పిచుకలు మూగి
                                 మౌనాన్ని కరిగిస్తూ   

నెత్తురోడి రెక్కలు తెగి వర్ణ రహితమైన
                                    సీతాకోకచిలుకలు

కొన్ని చినుకులేవో ముక్కలుగా పగిలిన వేళ
                                          భారంగా

గాలి ఏదో దు:ఖ గీతాన్ని ఆలపిస్తూ
                        కనురెప్పలను తాకుతూ

వెదురు చివుళ్ళు మధ్య  చిక్కుకుంటూ
                                 శూన్యావరణంలో

కను రెప్పలకావల దాగిన చెలమలో
                                      ఇగిరిపోతూ!

మల్లెల వేళ

కాలం
వేయి నాల్కలతో
ఎగురుతూ వస్తోంది

నీకూ నాకూ మధ్య
ఓ అఖాతాన్ని
సృష్టిస్తోంది

ఈ మల్లెల వేళ
యింత ఎడబాటును
కర్కసంగా విధిస్తోంది

అయినా
అక్షరాలతో
వంతెన కడుతూన్న
నీ ముందు
కాలం మోకరిల్లుతోంది..