ప్రమిద-నువ్వూ...

ఈ రాత్రికి ఇన్ని మాటలు లేకుండా పొదిగినది

నువ్వే కదా

కొన్ని వాడిన పూరేకులలా మూలగా విరామంగా

సేదదీరుతూ

నువ్వడిగిన మట్టి గాజులు మరచి పోయి

వెలసిపోయిన ముఖం

ఈ ప్రమిదనిలా ఒంటరిగా ఆరిపోనివ్వు

ఒక్కో చినుకులా!!