విషాద సమయం..

యిప్పుడింక
మట్టి తన గురించి తనే మాటాడుకోవాలి!
నీరు తానే పల్లవై పదిమందికి పంచుకోవాలి!
అడవి తానే పాటై నలుగురికి వినపడాలి...

ఎవరికి వారే గొంతు విప్పాల్సిన సమయమిది
గోడు వినిపించాల్సిన సమయమిది
కతలు కలబోసుకోవాల్సిన కాలమిది

రాజ్యంతో పాటు కాలం కూడా తలారి పాత్ర
యింత నిర్దయగా నిర్వహిస్తున్న సమయంలో
ఇంకెవరికోసమో వేచి వుండాల్సిన
కాలం కాదిది...

రా నేస్తం
మన దారి మనమే వెతుక్కుంటు
జీవన పోరాటాన్ని సాగిద్దాం...

(’మో’ అస్తమించారన్న వార్తతో విశాఖలోని రమక్కతో పంచుకున్న విషాదం)