సన్నద్ధమౌతూ...

దూరంగా సుదూరంగా
గాలిలో అలా తేలియాడుతూ
వస్తున్న వేణు నాదం
పర్వత సానువులన్నీ చెవివొగ్గి ఆలకిస్తున్నాయి

గూడెంలో ఈ మూల లయగా
మోగుతున్న తుడుం...

చలిని దహిస్తూ
ఎర్రగా కాలుతున్న కొరకంచు.....

వెన్నెల దీపం చుట్టూ పదం పాడుతూ
జతగా కదులుతున్న పాదాలు.....

గుండెల్లో బాధను ఆత్మీయతను కలగలిపి
సన్నగా విడుస్తున్న ఊపిరి స్వరం తోడుగా...

రేపటి ఉదయానికి
వింటిని సవరించుకుంటూ అతడు....