అరచేతులలో నేను

నిన్ను చూస్తుంటె మా అమ్మ చేతిలో
నేనాడిన మధుర క్షణాలు గుర్తుకొస్తున్నాయి కన్నా

నవమాసాలు మోసి నీవు పేగు తెంచుకొని
బయటపడ్డప్పటి బాధ
నీ నవ్వుతో మటుమాయమయ్యిందిరా..

యింక నీ ఎదిగే ప్రతిక్షణమూ
తప్ప నాదంటు ఏమీ లేనిదానను..

(విజయవాడ సాహితీ మిత్రులు కవితా మార్చి 2010 సంచికలోని T.Srinivasa Reddy గారి ఫోటో చూసి)

మరో మారు సిద్దార్థుడి హత్య

తాను రాజభవనం వీడి రాలేదు..
దుఃఖం ఎరుగక ఇల్లు వదలలేదు
అన్నార్తులు, అభాగ్యులు, విధివంచితులు,
పీడితులు, తాడితులు,
తనకు సుపరిచితులే..

తన చుట్టూ వున్న వాతావరణం
నిలబడనీయక,
కాలికింద మట్టి పెల్లగింపబట్టి
తన పయనాన్ని వేగవంతం చేయగా
జనం తలలో నాలుకలా
పొద్దుగుంకని, బడలికలేని తనంతో
నలుదిక్కులా సాగిందీ సూరీడి పయనం..

సామాజిక రుగ్మతల కార్యకారణ సంబంధాల
నిజరూపాన్ని అనేక బోధి వృక్షాల కింద
అధ్యయనం చేసి ఔపోసన పట్టి
నయా బుద్ధుడయ్యాడు!

నాటి సిద్దార్థుడు కత్తిని విడిచి
శిరోముండనం చేసుకొని విరాగికాగా
నేటి సిద్దార్థుడు చేత మరతుపాకీ పట్టి
పచ్చని చొక్కాలో పంటచేలమధ్య కలుపును
పెరికే పనిలో పడ్డాడు!

దుఃఖానికి మూలం కోరికలే కాదు
అపరిమిత స్వార్థంకూడా తోడయిన నాడు
ప్రవచనాల వల్లింపుతో ఏదీ సాధ్యపడదన్న
జ్ఞానోదయమై శత్రువు పక్కలో బల్లెమైనాడు

కుళ్ళి కృశించి నశించే కంటే
ఉల్కలా మారి బూడిదకావాలని ఆశించిన వాడు
నేలతల్లి విముక్తి పోరులో
మరోమారు సిద్ధార్థుడు హత్యకావింపబడ్డాడు..

(సురాజ్యాంగం ఉన్నా సుజనుల హత్యలు అన్న కన్నాభిరాన్ వ్యాసం (తే.21.3.10దీ ఆంధ్రజ్యోతి)చదివి..)

పిట్టలేని ఆకాశం

సంకురాతిరికి ముందుగానే
చూరుకు వేలాడే వరికంకుల పై
వాలి పలకరించిన పిచ్చుక గుంపులు
నేడు మచ్చుకైనా కానరాక
కోల్పోయినదాని విలువ ఏమిటో
నేడు గుర్తుకొచ్చి ఒక దీర్ఘ నిట్టూర్పుతో
సరిపిట్టుకోవడమేనా?

గుండెలో దిగులు గొంతులో పెగలక
కీచుమని అరుపు బయటకు రాలేకపోతోంది...
హరించుకుపోయిన పత్రహరితంతో
ఆకులు ఎండిన ముసలిదాని చర్మంలా
ముడుతలు పడి వొంకరలుపోయినాయి..

ఏరుకునేందుకు గింజలు జల్లిన పొలాలు కరువై
అసహజంగా పొడుచుకొచ్చిన కాంక్రీటు దిమ్మలతో
నగరం గోడపై వుమ్మివేయబడ్డ పాన్ మరకలా మారిన
నాగరికత అపహాస్యతతో కుళ్ళిన పేగువాసనలబారిన పడి
మాయమైన ఈ పిచ్చుకగుంపులోని
చివరి పిట్ట చేసిన ఆర్తనాదం
నీ చెవిన పడకుండా అడ్డుకున్న సెల్ మోత...

ఇది నీకు చివరి వీడ్కోలు కాకూడదు మిత్రమా..

(నేడు అంతర్జాతీయ పిచ్చుకల సంరక్షణ దినం సందర్భంగా)

ముఖం ఏదైనా..

అవును ముఖం ఏదైనా
ముసుగు తొలగించి చూస్తే
దాని వికృత కర్కశ కోరలు
బయటపడుతూనే ఉన్నాయి

దాని శ్వాసలోనే దాగివుంది
కుళ్ళిన విషపు వాయువు
ప్రకృతిలో నడయాడే చిరుగాలిని
హరించే రసాయనాల సమ్మేళనం..

స్వేచ్చ ఓ కలగా మిగిలిన నాడు
దానికోసం ఈ ఉత్త చేతులతో పోరాడే
రూపాలకు దాని కోరలమాటున
చిక్కే ప్రమాదం పొ౦చివు౦టూనే వుంటూంది..

జరుగుతున్న యుద్ధంలో అభిమన్యులు
నేలకొరగడం సాధారణమౌతున్న కాలం
శ్వాశ నిశ్వాశలనే బంధించ జూస్తున్న
రాకాసి మూకలు..

చీమలు తమ శక్తిని గ్రహించనంతవరకే
ఈ పాముల బుసబుసలు..

(పచ్చదనంపై వేట కొనసాగింపునకు వ్యతిరేకంగా)

కొంగూ నడుముకు చుట్టవే చెల్లెమ్మా

కొంగూ నడుముకు చుట్టవే చెల్లెమ్మా
కొడవళ్ళు చేపట్టవే చెల్లెమ్మా
ఈ పాట యిప్పటికీ నిజాయితీగా మారుమోగుతోంది

ఈ లిప్ స్టిక్ భామల, ఎత్తుమడమల
హైటెక్కు నిక్కులకు మోసపోవద్దు

ఆకాశంలో సగంను అడ్డంగా కత్తిరించి
ఓట్ల డబ్బాలో వేయజూసే వీరి మోసాలను
ఎండగట్ట గంగ దాటిరావాలని పిలుపునిస్తున్నా

నేతిబీరకాయ ప్రజాస్వామ్యంలో
ఎన్నటికీ రాని వాటా కోసం
పోరాటమొక్కటే అమరులకిచ్చే నివాళి

అర్థరాత్రి నడిచే స్వాతంత్ర్యం పబ్ లనుంచి
కాదు
పగలయినా పగలబడినవ్వే
స్వేచ్చ కోసం..