చీకటి చీకటి చీకటి
జీవితపు పేజీల నిండా తారు పులుముకుంటూ
మెదడు పొరలను చీకటిమయం చేస్తున్నవాన్ని
ఎంతైనా చీకటి గాయాల చికిత్సాలయం కదా!
తల్లి గర్భంలో వలె మళ్ళీ నన్ను
ఉమ్మనీరులో ఈదులాడే శైశవ
అనుభూతిలో తెలియాదిమ్చేఅమ్మ
చీకటి...
రకరకాల బురఖాలనేసుకు౦తు
నవ్వులు ఏడ్పులు అరమోద్పులతో
మోసగిస్తున్న మాయాజలతారు మార్మికత
నుంచి దూరం చేస్తూ మంచు తెరల మాటున
నన్నుదాస్తూ మరపిస్తూ లాలిస్తున్న నెచ్చెలి
చీకటి.....
మిమ్మల్నందర్నీ వెలివేస్తూ
ఓడిపోయిన నా ఎదలోపలి గాయాలను
చల్లగా స్పృశిస్తూ తన నల్లని
రెప్పల పరాదాలమాటున
ప్రేమగా నిద్రపుచ్చే చెలి
చీకటి...
మబ్బుల మాటున దాగిన
చందమామను నేను...
No comments:
Post a Comment
నిర్మొహమాటంగా చెప్తే సంతోషిస్తా..