Thursday, May 14, 2015

వెదురు పూలు..


రాత్రికి ఈ గోడ నిండా ఓ నినాదమై
కంపించాలని వేళ్ళనిండా రంగు పూసుకొని

అతను ఆమె రహస్యంగా నడుస్తూ
ఇంత వెలుతురుని వెదజల్లుతూ

అక్కడక్కడా ఏరిన తురాయి పూలను
అగ్ని పింఛంలా ధరిస్తూ ఆమె

గాయమైన స్వప్న శకలాలకు వెదురు పూల 
రెక్కలు అతుకుతూ అతను

దూరంగా ఆకాశ పాదాన ధింసా ఆడుతూ 
సూరీడు సందురూడు!!

చీకటి గానం..


కొన్ని సాయంత్రాలకు పాదాలు చెరబడ్తాయి
ఎగురుతున్న పావురాయి రెక్క తెగి
నేలకు రాలుతుంది

గొంతుపై ఉక్కుపాదం తొక్కుతూ
నినాదాలు గాయాలవుతాయి

వేసవిని పూసుకుని అడవి ఆకురాలి 
కరకరమంటు మండుతుంది

నువ్వంటావు చీకటి ముసిరిన వేళ
పాట కట్టలేవా అని!

అవును 
చీకటింట చీకటే గానం చేయబడుతూ
ఒక్కొక్కరూ కదలబారుతారు!!

ప్రమిద-నువ్వూ...


ఈ రాత్రికి ఇన్ని మాటలు లేకుండా పొదిగినది
నువ్వే కదా

కొన్ని వాడిన పూరేకులలా మూలగా విరామంగా
సేదదీరుతూ

నువ్వడిగిన మట్టి గాజులు మరచి పోయి
వెలసిపోయిన ముఖం

ఈ ప్రమిదనిలా ఒంటరిగా ఆరిపోనివ్వు
ఒక్కో చినుకులా!!

నూలు దారాలు...


నీటి పాయలుగా విడివడిన దేహాలు
తేట తెల్లంగా మెరుస్తూ

అరచేతులలో రేఖలగుండా
సరిహద్దులను చెరిపేస్తూ

పున్నమి రోజు కురిసిన
నిన్నటి వానలా వెన్నెలను మింగేస్తూ
కాసింత చీకటి దాహమేదో గొంతును నులిమేస్తూ

నువ్వంటావు నిన్నటి ఆ ఛాయా మేఘాన్ని
అదృశ్య హస్తమేదో మాయం చేసిందా అని!

చూడలేదా నువ్వు ఆ సాయంత్రం
కొన్ని రంగుల నూలు దారాలు ఎగిరిపోవడాన్ని!!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...